De Westzaner Jaap Waterdrinker deed in 1994 zijn verzameling oude/antieke auto’s (ongeveer 45 stuks) van de hand tijdens een veiling, na een ruzie met de gemeente Zaanstad. De ruzie ging over het gebruik van een hal op zijn terrein als museum voor zijn collectie oude auto’s. Ook spullen die deze antiek verzamelaar in de loop van de jaren vergaard had worden geveild: motorfietsen, muziekinstrumenten, jukeboxen, oude radio’s en tv’s, miniatuur auto’s en allerlei andere nostalgische voorwerpen. Jaap Waterdrinker, eigenaar van het grootste exportbedrijf in kamerplanten ter wereld, was zijn verzameling in het begin van de jaren zeventig begonnen en wilde zijn collectie nu in een museum op zijn terrein onderbrengen. Zaanstad wilde dat niet vanwege het bestemmingsplan en omdat enkele buurtbewoners grote verkeersoverlast vreesden. De lantaarnpalen en het ijzeren sierwerk op de foto’s waren ook van hem en die heeft hij zelf zo aan de JJ Allanstraat neer gezet
De Westzaner Jaap Waterdrinker deed in 1994 zijn verzameling oude/antieke auto’s (ongeveer 45 stuks) van de hand tijdens een veiling, na een ruzie met de gemeente Zaanstad. De ruzie ging over het gebruik van een hal op zijn terrein als museum voor zijn collectie oude auto’s. Ook spullen die deze antiek verzamelaar in de loop van de jaren vergaard had worden geveild: motorfietsen, muziekinstrumenten, jukeboxen, oude radio’s en tv’s, miniatuur auto’s en allerlei andere nostalgische voorwerpen. Jaap Waterdrinker, eigenaar van het grootste exportbedrijf in kamerplanten ter wereld, was zijn verzameling in het begin van de jaren zeventig begonnen en wilde zijn collectie nu in een museum op zijn terrein onderbrengen. Zaanstad wilde dat niet vanwege het bestemmingsplan en omdat enkele buurtbewoners grote verkeersoverlast vreesden. De lantaarnpalen en het ijzeren sierwerk op de foto’s waren ook van hem en die heeft hij zelf zo aan de JJ Allanstraat neer gezet
